آب شیرین کن چیست؟
برای تصفیه آب چاه ها یا سیستم های آبرسانی باید بدانیم که به چه چیزی آلوده است و بنابراین کیفیت آن را بررسی کنیم. برای این منظور، تجزیه و تحلیل فیزیک و شیمیایی دقیق انجام می شود که هدف آن تعیین پارامترهایی مانند رنگ، کدورت، بو، میزان اهن، میزان منگنز، سختی ، مقدار pH، نیترات و نیتریت ها است .
آب شیرین کن چیست؟
آب شیرین کن فرآیندی برای تنظیم خواص فیزیک و شیمیایی آن با نیازهای ناشی از استفاده مورد نظر است. این شامل انتخاب فیلترهای مناسب و کارایی حذف آلاینده ها است. ارزیابی کیفیت آب بر اساس تجزیه و تحلیل فیزیک و شیمیایی انجام شده در یک آزمایشگاه حرفه ای (ایستگاه های بهداشتی و اپیدمیولوژیک، آزمایشگاه های کنترل محیطی یا آزمایشگاه ها در دانشگاه ها) است. بر این اساس روش آب شیرین کن انتخاب می شود. میکروارگانیسم های موجود در آب آشامیدنی سلامت انسان را تهدید می کند. بنابراین، آب آشامیدنی اغلب قبل از مصرف تحت یک فرآیند ضد عفونی قرار می گیرد که شامل از بین بردن فلور بیماری زا است. اول از همه، این در مورد غیرفعال کردن میکروارگانیسم ها، مهار رشد و تولید مثل آنها است.
آب شیرین کن
متداول ترین روش های آب شیرین کن
آب شیرین کن آشامیدنی فرآیندی است که طی آن کیفیت آن با استفاده از محلول های شیمیایی، فیزیکی یا مکانیکی بهبود می یابد. محبوب ترین روش های آب شیرین کن عبارتند از:
حذف آهن و حذف منگنز : فرایند حذف آهن و منگنز شامل حل کردن این ترکیبات به اشکال کم در محلول است. انتخاب نوع غشای حذف این دو عنصر به شکلی که آهن یا منگنز در آن وجود دارد، محتوای اکسیژن محلول، دی اکسید کربن و ترکیبات آلی بستگی دارد. اگر آهن و منگنز به مقدار قابل توجهی وجود داشته باشد، آب باید در دو مرحله فیلتر شود. فیلترهای حذف آهن و منگنز پس از فیلترهای مکانیکی نصب می شوند اما همیشه قبل از دستگاه های سختی گیر آب قرار می گیرند .
یکی از مشکلات اصلی در کیفیت آب منابع کم عمق نزدیک بودن سپتیک تانک های نشتی است. چنین آبی مطمئناً سالم نیست. علاوه بر این، نیتراتها که معمولاً در کوددهی مزارع کشاورزی استفاده میشوند، باعث ترشح این ترکیبات و نفوذ به منبع اب میشوند. مصرف آب حاوی نیترات، برای سلامتی به خصوص برای افرادی که سیستم گوارشی و ایمنی ضعیفی دارند مانند کودکان خطرناک است. این می تواند به بیماری های ایسکمیک و سرطان کمک کند. برای حذف نیترات ها از تبادل یونی یا اسمز معکوس استفاده میشود.
سختی گیر اب
آب نیاز به نرم شدن دارد. آب سخت، یعنی حاوی مقدار زیادی یون کلسیم و منیزیم است. سختی بیش از حد آب منجر به تشکیل رسوب دیگ بخار می شود که تهدیدی واقعی برای عملکرد و کارایی فرآیند گرمایش در دستگاه هایی است که بر اساس اصل تبادل حرارتی کار میکنند و مصرف بیشتر مواد شوینده و شستشو را به همراه دارد.
آب سخت مطابق با استاندارد موجود در کشور ما، سختی عمومی آب در نظر گرفته شده برای مصرف ممکن است در محدوده 60-500 میلی گرم CaCO 3 / لیتر باشد. کمتر از 140 میلی گرم CaCO 3 در لیتر آب نرم است.
آب سخت باید نرم شود. قبل از سختی گیر باید یک فیلتر مکانیکی نصب شود که از هد کنترل نرم کننده و رزین تبادل یونی در برابر ناخالصی های مکانیکی محافظت می کند و در نتیجه به عملکرد بهتر و افزایش طول عمر دستگاه کمک میکند. آبی که در معرض نرم شدن قرار میگیرد نیز باید از آهن و منگنز حذف شود، در غیر این صورت بخشی از ظرفیت تبادل یونی برای تبادل یون های آهن و منگنز استفاده میشود. علاوه بر این، مقادیر بیش از حد آهن، عمر رزین تبادل یونی را (تا 50٪) کوتاه می کند.
اسمز معکوس : متعلق به فرآیندهای غشایی است که امکان جداسازی ناخالصی های محلول و کلوئیدی در آب را فراهم می کند. اساس این فرآیند پدیده اسمز است که شامل انتقال حلال از طریق یک غشای نیمه تراوا است. تصفیه آب آشامیدنی در منزل با استفاده از اسمز معکوس یک روش بسیار موثر برای بهبود کیفیت آن است. به شما امکان می دهد تمام میکروارگانیسم ها و ناخالصی های شیمیایی را از آب حذف کنید.
برچسب: ،
ادامه مطلب